Vitam curare

Adancia · Administrator

In Sanctis enim, qui Christo se dedicavérunt propter regnum caelórum, tuam decet providéntiam celebráre mirábilem, qua humánam substántiam et ad primae oríginis révocas sanctitátem, et perdúcis ad experiénda dona, quae in novo saeculo sunt habénda.

Dosłownie:
W świętych bowiem, którzy się oddali Chrystusowi przez wzgląd na królestwo niebieskie, Twoją przystoi Opatrzność czcić cudowną, którą ludzki materiał i do pierwotnych początków przywołujesz świętości, i prowadzisz do doświadczeń danych, które w nowym wieku będą posiadane.

Po ludzku:
Albowiem w świętych, którzy oddali się Chrystusowi przez wzgląd na królestwo niebieskie, przystoi czcić Twoją cudowną Opatrzność, przez którą: po pierwsze przywołujesz człowieka do tej świętości, jaką pierwotnie posiadał, a po drugie prowadzisz go, dając mu doświadczać tych rzeczy, które posiądziemy dopiero Kiedyś Tam.

Wersja oficjalna:
W Świętych, którzy oddali się Chrystusowi * ze względu na Królestwo niebieskie, * wychwalamy Twoją cudowną opatrzność. * Ty powołujesz wybranych ludzi do pierwotnej świętości * i pozwalasz im kosztować darów, * których nam udzielisz w przyszłym świecie.

Hmmmm....

Adancia · Administrator

Qui, primo advéntu in humilitáte carnis assúmptae, dispositiónis antíquae munus implévit, nobísque salútis perpétuae trámitem reserávit: ut, cum secúndo vénerit in suae glória maiestátis, manifésto demum múnere capiámus, quod vigilántes nunc audémus exspectáre promíssum. (I prefacja adwentowa)

Dosłownie:
On, pierwszym przyjściem w pokornie (= uniżenie) ciele przyjętym dyspozycji ( = planów, rozkazów) starodawnych służbę wypełnił i nam zbawienia wiecznego boczną drogę otworzył, po to, gdy powtórnie przyjdzie w swego chwale majestatu, otwarcie dopiero wtedy dar abyśmy posiedli, którego czuwając teraz mamy śmiałość oczekiwać, obiecanego.

Ładnie:
On przez pierwsze przyjście, pokornie przyjąwszy ludzkie ciało, wypełnił służbę z dawna przewidzianą i otworzył nam drogę wiecznego zbawienia, abyśmy obiecany nam dar, na który ośmielamy się czekać, mogli wziąć w posiadanie w sposób widoczny wtedy dopiero, gdy On przyjdzie powtórnie, w chwale swego majestatu.

Oficjalnie:
On przez pierwsze przyjście w ludzkiej naturze * spełnił Twoje odwieczne postanowienie, * a nam otworzył drogę wiecznego zbawienia. * On ponownie przyjdzie w blasku swej chwały, * aby nam udzielić obiecanych darów, * których, czuwając, z ufnością oczekujemy.

Adancia · Administrator

Quem praedixérunt cunctórum praecónia prophetárum, Virgo Mater ineffábili dilectióne sustínuit, Ioánnes cécinit affutúrum et adésse monstrávit. Qui suae nativitátis mystérium tríbuit nos praeveníre gaudéntes, ut et in oratióne pervígiles et in suis invéniat láudibus exsultántes.

Dosłownie:
Którego przepowiadali wszyscy heroldowie proroków, Dziewica Matka z niewysłowioną miłością oczekiwała, Jan wyśpiewał, że (On) przyjdzie, i że (On) jest ukazał. Który swojego narodzenia tajemnicą/misterium dał nam już wcześniej się radować, abyście (i) w modlitwie całą noc/cały czas czuwali, i w swoich napotkał/odnalazł chwałę wznoszących.

Oficjalnie:
Jego przepowiadali wszyscy Prorocy, * Dziewica Matka oczekiwała z wielką miłością, * Jan Chrzciciel zwiastował Jego przyjście * i ogłosił Jego obecność wśród ludu. * On pozwala nam z radością przygotować się * na święta Jego Narodzenia, * aby gdy przyjdzie, * znalazł nas czuwających na modlitwie * i pełnych wdzięczności.

II prefacja adwentowa, przełożona w wersji oficjalnej - jak sądzę - dość dobrze. Smile

Adancia · Administrator

czas na III prefację, czyli I na Boże Narodzenie:

wersja łacińska:
Quia per incarnáti Verbi mystérium nova mentis nostrae óculis lux tuae claritátis infúlsit: ut, dum visibíliter Deum cognóscimus, per hunc in invisibílium amórem rapiámur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia caeléstis exércitus, hymnum glóriae tuae cánimus...

dosłownie:
Ponieważ przez wcielenia Słowa tajemnicę/misterium nowe umysłu naszego oczom światło Twojej jasności (za)błysnęło: abyśmy, kiedy widzialnego Boga poznaliśmy, przez to w niewidzialnych (rzeczy) miłość zostali porwani. I z tego powodu z Aniołami i Archaniołami, z Tronami i Zwierzchnościami, i z wszystkimi wojska niebieskiego oddziałami hymn chwały Twojej śpiewamy...

wersja oficjalna:
Albowiem przez tajemnicę Wcielonego Słowa * zajaśniał oczom naszej duszy * nowy blask Twojej światłości; * abyśmy poznając Boga w widzialnej postaci, * zostali przezeń porwani * do umiłowania rzeczy niewidzialnych.
Dlatego niebo i ziemia * z uwielbieniem śpiewają Tobie pieśń nową *i my z wszystkimi zastępami Aniołów wysławiamy Ciebie, * ...

Końcówka mi się nie podoba, znaczy, tłumaczenie końcówki.